Następnie miał miejsce przemarsz z pochodniami oraz kosami pod „Mówiące Kamienie” ks. gen. Stanisława Brzóski i Franciszka Wilczyńskiego w Parku Miejskim. Spacer do miejsc poświęconych pamięci Powstańcom Styczniowym zakończył się przy grobie Powstańców Styczniowych na Cmentarzu Św. Rocha.
Wydarzenie zorganizowali: Łukowski Ośrodek Kultury, Miasto Łuków, Motoweteran, Towarzystwo Fruwającej Muchy oraz ZHP Hufiec Łuków.
Koordynatorami Łukowskich Obchodów 156. Rocznicy Wybuchu Powstania Styczniowego byli: Andrzej Zdrojewski oraz Tomasz Kanadys.
W programie był m. in.: odśpiewany Hymn Polski przez uczestników tego wydarzenia, przybliżenie historii Powstania Styczniowego przez Ewę Sposób, część artystyczna w wykonaniu dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 2 w Łukowie, apel poległych odczytany przez dyrektora ŁOK Grzegorza Skwarka, część artystyczna w wykonaniu Teatru Poezji ŁOK oraz melodie wojenne zagrane na trąbce przez Antonio Fartusznego.
W każdym z miejsc poświęconych pamięci Powstańcom Styczniowym miało miejsce złożenie wieńców oraz zapalenie zniczy m.in. przez delegacje: Posła na Sejm Krzysztofa Głuchowskiego, Powiatu Łukowskiego, Miasta Łuków, Łukowskiego Ośrodka Kultury, Przedszkola Miejskiego nr 2 w Łukowie, Towarzystwa Fruwającej Muchy oraz mieszkańców naszego miasta
Obchody miały na celu upamiętnienie największego polskiego powstania narodowego. Powstanie przeciwko Imperium Rosyjskiemu, zostało ogłoszone Manifestem 22 stycznia 1863 roku, wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Wybuchło 22 stycznia 1863 roku w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 roku na Litwie. Trwało do jesieni 1864 roku. Miało ono charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. Przez oddziały powstania styczniowego przewinęło się około 200 tys. ludzi. Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców, z których kilkadziesiąt tysięcy zostało zabitych w walkach, blisko 1 tys. straconych, ok. 38 tys. skazanych na katorgę lub zesłanych na Syberię, a ok. 10 tys. wyemigrowało. Zdarzały się przypadki, że Rosjanie zabijali pojmanych powstańców, dobijali rannych, mordowali lekarzy spieszących im z pomocą, obdzierali do naga zabitych. Po bitwach Rosjanie palili miejscowości, które udzieliły schronienia powstańcom, dokonywali rzezi ludności cywilnej. Niszczono dobra kultury.
Przypominamy, że wielu młodych łukowian zaciągnęło się do oddziałów powstańczych, które na początku toczyły z zaborcą rosyjskim duże bitwy, rzucając do walk setki, a nawet tysiące ludzi.
Cześć i chwała bohaterom!!! Cześć ich pamięci!!!
Komentarze