Eliza Nadulska, studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Krystyny Studnickiej, Rajmunda Ziemskiego i Jana Tarasina. Dyplom uzyskała w 1982 roku w pracowni prof. Jana Tarasina, aneks do dyplomu zrealizowała w pracowni malarstwa ściennego prof. Ryszarda Wojciechowskiego. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzy instalacje świetlno-malarskie z wykorzystaniem światła UV.
Mieszka i pracuje w Warszawie.
Swoje prace prezentowała na licznych wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą, m.in.: w Instytucie Polskim w Sztokholmie (1990); Galerii Etage (Sztokholm 1990); Galerii XX1 (2009); Galerii Abakus (2008, 2010, 2014, 2019) w Warszawie; w Galerii ArtLife w Poznaniu (2017); w Galerii Kazamaty w Warszawie (2018); w Galerii Działań w Warszawie (2018).
Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych m.in: Arsenał, Warszawa, 1988; XIV Festiwal Malarstwa Współczesnego, Szczecin, 1987; Wystawa malarstwa i rzeźby, Kalundborg, Dania, 1998; Powstanie sztuki, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia, Radom, 2008; Perfidia Perfearance, Galeria XX1, Warszawa 2012; Piękne kłamstwa VI Blask Noc Muzeów, Ogrody BUW, Warszawa, 2013; Ukryta rzeczywistość, Galeria Stara Prochownia, Warszawa 2013; Znaki, Galeria XX1, Warszawa, 2017, 4x10, Płocka Galeria Sztuki 2021; Rendez-Vous Salon 2022, Monakijski Komitet Narodowy A.I.A.P UNESCO, Monako 2022
Będzie to już druga wystawa Elizy Nadulskiej w Galerii PROwizorium, pierwsza miała miejsce w 1998 roku. Na wystawie znajdą się inspirowane pejzażem i zjawiskami natury abstrakcyjne kompozycje, w których kolor i światło określają na nowo przestrzeń.
Punktem wyjścia moich obrazów jest rzeczywistość – zaobserwowana sytuacja, która stanowi inspirację do własnych poszukiwań. W trakcie pracy realny obraz przestaje istnieć, powstaje coś zupełnie odrębnego, rozpoczyna się gra między kolorem i formą, które zaczynają żyć samodzielnie. Realność obrazu jest tylko impulsem, który wyzwala proces twórczy. EN
Doceniając malarstwo z jego tradycyjnymi atrybutami - kolorem, fakturą farby i ekspresją śladu pędzla, a także wrażliwą obserwację natury, przestrzeni i światła, Eliza Nadulska nieustanie poszerza jego formułę. Inspirując się niewątpliwie pejzażem, stara się, aby jej wielkoformatowe obrazy nie miały jednak bezpośrednich odniesień do konkretnej rzeczywistości i fizycznych obiektów, a podpatrywaną naturę jak najsilniej przetworzyć, odrealnić. Artystkę interesuje to, co „na styku”, „pomiędzy”, gra przeciwieństw. Poruszając się na granicy przedstawialnego i nieprzedstawialnego, tego, co dynamiczne i statyczne, zderza ciemność ze światłem, gładkość z szorstkością, a elementy geometryczne łączy z obiektami zmiękczonymi. Nadulska stawia też pytanie o znaczenie światła w obrazie oraz w przestrzeni.
Agnieszka Maria Wasieczko, fragment tekstu do wystawy Dwadzieścia dwa w Galerii Działań.
Wystawę będzie można podziwiać w naszej galerii do: 7 lipca 2023.
Komentarze