Wyjazd Słuchaczy Łukowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku: Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie /29 grudnia 2021

Przedstawienie zaplanowane jest na 29 grudnia 2021r. na godzinę 12.00. Koszt wyjazdu przy 35 osobach to 135 zł. Zapisy i opłata do 7 października.
 
Opis spektaklu baletowego:
DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY
Piotr Czajkowski / Toer van Schayk, Wayne Eagling

AKT I 50 min
PRZERWA 20 min
AKT II 50 min
CZAS TRWANIA: ok. 2 h

Balet-feeria w dwóch aktach
Libretto: Marius Petipa wg opowieści E.T.A. Hoffmanna
Premiera tej inscenizacji: 13.12.1996, Het Nationale Ballet, Amsterdam
Premiera polska tej inscenizacji: 25.11.2011, Polski Balet Narodowy, Warszawa

Można się zastanawiać, czy Historia o Dziadku do Orzechów i o Królu Myszy Ernesta Teodora Amadeusza Hoffmanna, jedno z największych arcydzieł literatury dla młodzieży, zyskałby taki rozgłos, gdyby nie muzyka Piotra Czajkowskiego – wielu z nas wychowało się na baśni Hoffmanna, ale to muzyka Czajkowskiego niezmiennie przyciąga do teatru kolejne pokolenia, co widać także na przykładzie popularności, jaką ten balet cieszy się od dawna w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej.

Powstanie Dziadka do orzechów, po rosyjsku Szczełkunczika (1893), zawdzięczamy sukcesowi, jako odniósł Czajkowski swoją Śpiącą królewną, do której libretto napisał działający z Petersburgu wybitny tancerz i choreograf Marius Petipa, uznawany za ojca rosyjskiego baletu klasycznego. Dyrektor carskiego Teatru Maryjskiego w Petersburgu zamówił więc u Czajkowskiego dwa nowe utwory – operę Jolantę i balet na podstawie teatralnej adaptacji noweli Hoffmanna dokonanej przez Alexandre’a Dumasa syna.

Czajkowski skomponował muzykę do Dziadka ściśle według wskazówek i wymagań choreograficznych Petipy, ale jego muzyka nie miała nic wspólnego z tzw. muzyką kapelmistrzowską tamtych czasów. Balet XIX-wieczny stanowił bowiem składankę tzw. numerów choreograficznych, a muzyka i akcja były w nim tylko pretekstem dla popisów tanecznych. Tymczasem partytura Czajkowskiego ze swoim tajemniczym dźwiękiem dzwonków (Glockenspiel) była niczym latarnia magiczna, która odsłaniała przed widzami poetycki świat dziecięcej wyobraźni, gdzie martwe przedmioty ożywają i toczą ze sobą walkę między Dobrem i Złem, a wszystko to dzieje się w ukochanym przez dzieci okresie zimowych świąt Bożego Narodzenia. Kompozytor świetnie uchwycił romantyczną fantastykę obecną w noweli Hoffmanna.

Suita orkiestrowa Dziadek do orzechów występująca w programach filharmonicznych świadczy o wyjątkowym pięknie i wartości artystycznej tego dzieła.

W Operze Narodowej możemy obecnie oglądać przeniesioną z Het Nationale Ballet w Amsterdamie inscenizację z choreografią Wayne’a Eaglinga i Toera van Schayka. Nacisk położony jest w niej na postać Klary – wcielająca się w nią tancerka, inaczej niż w tradycji wykonawczej, wciela się zarówno w dziewczynkę we śnie, jak i Cukrową Wróżkę – w ten sposób baleriną staje się główną postacią tej historii. Dziadek do Orzechów paraduje w mundurze i czaku huzara, dzielnie zadaje szablą śmiertelne ciosy złym myszom z czerwonymi elektrycznymi oczami.

Eagling i van Schayk przenieśli pierwszy akt baletu do Warszawy - to zabieg, aby dzieci oglądające spektakl mogły się poczuć bardziej u siebie i aby akcja stała się również ich historią. Na scenie widać więc prospekt z charakterystyczną sylwetką Starego Miasta – katedrę św. Jana i kolumnę króla Zygmunta oraz klasycystyczną zabudowę. Jest w tym zabiegu scenograficznym drugie dno – E.T.A. Hoffmann – ten prawnik, pisarz, poeta, kompozytor, krytyk muzyczny, ale też miłośnik kotów – w latach 1803-1806 mieszkał w znajdującej się wówczas pod pruskim panowaniem Warszawie, gdzie pracował jako urzędnik do momentu wkroczenia do miasta wojsk napoleońskich. Dziadka do orzechów napisał w 1816, już po powrocie do Niemiec.