Trwająca od pokoleń pętla jest nieprzerwana – wewnętrzna siła pcha ludzkość w nieznane, podsuwa najgorsze z możliwych rozwiązań – drogę na skróty i przemoc. Mitologiczna Troja to symbol ludzkiej pychy i naiwności, ale także inspirująca pokolenia historia miłości Heleny i Parysa”. Choreografia Viktora Davydiuka, stworzona do nowej kompozycji Gabriela Kaczmarka, to próba wyrażenia poprzez taniec bezwzględności i okrucieństwa walki, a także bólu i rozpaczy po zmarłych, którzy nie chcą odejść. Twórcy, opowiadając jedną z najbardziej znanych historii o długoletnim konflikcie, mierzą się z problemami aż nadto obecnymi w naszej rzeczywistości. Jaka jest cena walki? Kto i o co ją toczy? Po której stronie jesteśmy – ofiary czy kata? Po której będziemy jutro? Czy mamy jeszcze szanse na lepszy świat?
Komentarze