Łzy św. Wawrzyńca na niebie /10 sierpnia

Kiedy Ziemia na swojej drodze wokół Słońca przecina tor komety Swift-Tuttle, wielkie ilości odłamków komety dostają się w sferę okołoziemską i tam się spalają. Ludowa tradycja mówi, że to „płacze niebo”, albo że są to „łzy św. Wawrzyńca”, ponieważ nasilenie tego zjawiska ma miejsce w okresie, w którym przypada wspomnienie tego świętego – 10 sierpnia. Określenie „łzy św. Wawrzyńca” nawiązuje do świętego, który zmarł śmiercią męczeńską 10 sierpnia 258 roku w Rzymie. Poddany został okrutnym torturom, w trakcie których, jak głosi tradycja, płakał nad grzechami ludzi na świecie. Inna legenda mówi, że męczennik śmiał się w czasie, gdy go torturowano i pomagał swoim oprawcom, gdy przewracali go z boku na bok na rozżarzonym ruszcie.

W ciągu godziny rozbłyskać będzie nawet do stu meteorytów. Ponieważ to zjawisko odbywa się na stosunkowo dużej przestrzeni, dlatego przez całą noc będą widoczne liczne, nawet bardzo jasne „spadające gwiazdy”. Wśród nich będzie widoczny najsłynniejszy rój Perseidów, którego aktywność trwa od 17 lipca do 24 sierpnia. W tym czasie tysiące meteorytów, niekiedy milimetrowej wielkości, wchodzą w atmosferę Ziemi z szybkością 60 kilometrów na sekundę i na wysokości 80-300 kilometrów spalają się pod wpływem siły tarcia. Nazwano je Perseidami, ponieważ patrząc z perspektywy na to zjawisko odnosi się wrażenie, że wszystkie zmierzają ku jednemu celowi – w konstelację Perseusza. Ten rój meteorów pochodzi z komety Swift-Tuttle, która okrąża Ziemię co 134 lata – ostatnio była widoczna w 1992 r., a po raz kolejny będzie – w 2126 r. Przy każdym okrążeniu kometa traci w pobliżu Słońca część swojej materii i jej cząstki rozsypują się wzdłuż toru komety, podobnie jak z ciężarówki wiozącej piasek. Pierwsze znane badania Perseidów przeprowadzono przed ok. dwoma tysiącami lat w Chinach. W Europie zjawisko opisano po raz pierwszy w 811 r., w czasach Karola Wielkiego.

„Łzy Świętego Wawrzyńca” - Jan Brzechwa

Nie­wi­ta­ny przy­cho­dzę, nie­że­gna­ny od­cho­dzę,
W twej pa­mię­ci prze­mi­jam jak ku­rza­wa na dro­dze,

A nade mną prze­la­ta wier­ny wi­cher go­ściń­ca,
Bym się skra­dał w tym wi­chrze jak tro­pio­ny zło­czyń­ca.

Opo­wia­dam bez­ład­nie obo­jęt­nym księ­ży­com,
Że twe imię na pew­no pach­nie mgłą i ży­wi­cą,

Że przez two­je źre­ni­ce nie­skoń­czo­ność prze­pły­wa,
I że je­steś nie moja, i że je­steś nie­ży­wa.

Cze­mu mil­czysz i bled­niesz? Czy­jaż wina w tym, czy­jaż,
Że mnie bar­dziej mil­cze­niem niż sło­wa­mi za­bi­jasz?

Ja tu sto­ję tak daw­no, ja tu czu­wam da­rem­nie,
Ach, dla­cze­go te sło­wa umie­ra­ją beze mnie?...

Nie wiem, nie wiem! Ja je­stem jak ku­rza­wa na dro­dze,
Nie­wi­ta­ny przy­by­łem, nie­że­gna­ny od­cho­dzę,

Już mnie nie ma, już ginę na za­krę­cie go­ściń­ca,
Pła­czą, pła­czą nade mną łzy Świę­te­go Waw­rzyń­ca.

Perseidy na nagrane filmie w 2017 roku https://www.youtube.com/watch?v=oATktuRe760

Perseidy nagranie na filmie przez pilota samolotu w 2018 roku https://www.youtube.com/watch?v=T5IJwngPIRc

Perseidy (krótki poradnik obserwatora) wg AstroLife https://www.youtube.com/watch?v=9QRsKsnYoOc

Źródło informacji: optyczne.pl i stacja7.pl.

Foto: Internet.