Verdi zabrał się za kompozycję Otella po blisko dwunastoletniej abstynencji twórczej. Miał jednak już za sobą lata czynnego i owocnego terminowania u Szekspira i to właśnie w tej operze dojrzały owoce rozciągającej się na całe życie fascynacji jego twórczością. Otella tworzył od 1884 do 1886 roku. Premiera miała miejsce w mediolańskiej La Scali 5 lutego 1887 r. Dekoracje zaprojektował malarz Ferraio, wzorując się na obrazach Belliniego i Carpaccia. Na premierę przybyli znawcy opery z całej Europy i odniosła ona wielki sukces. Podobnie jak kolejne przedstawienia w innych krajach Europy z ojczyzną Szekspira włącznie.
Verdi nie dał swej operze ani jednej nuty wstępu, więc efekt jest piorunujący. „Otello” nie jest jedynie, jak można by mniemać, udanym przetransponowaniem tragedii Szekspira na dramat operowy. Kiedy Verdi wnosił do swego późnego dzieła elementy tradycji operowej, pisał operę o operze, patrząc na nią oczyma Szekspira. To jeden z ostatnich triumfów włoskiego Mistrza, który niewątpliwie poruszył światem muzycznym i przyniósł syntezę swojego stylu. Wspaniała muzyka, pierwowzór literacki i znakomite libretto pozwalają na nowo ujrzeć tragedię Desdemony i Otella, padających ofiarą intryg podstępnego Jagona.
Komentarze