Choć od premiery w wiedeńskim Burgtheater 1 maja 1786 minęły ponad dwa stulecia, „Wesele Figara” nie traci na atrakcyjności. Jest arcydziełem teatru operowego. Mistrzowski scenariusz Lorenza da Ponte według znakomitej a jednocześnie proroczej wobec nadciągających wydarzeń Rewolucji Francuskiej komedii Pierre’a Beaumarchais’go i muzyka - olśniewająco lekka, zmysłowa, odzwierciedlająca napięcia akcji, czuła na nastroje, nasycona humorem... przynoszą niepowtarzalną całość. „Wesele Figara” jest komedią o wartkiej, pełnej niespodziewanych zwrotów intrydze erotycznej i znakomicie nakreślonymi portretami ludzkimi. Co więcej, jest pierwszym dziełem operowym, w którym odbija się krytyka stosunków społecznych.
Główny bohater, sprytny i dowcipny Figaro, sługa hrabiego Almaviby’ego ma wziąć ślub z pokojówką Zuzanną. Odkrywa, że hrabia chciałby zdobyć Zuzannę i zamierza przywrócić „pańskie prawo”. Figaro, wspólnie z Zuzanną i hrabiną obmyśla plan – hrabina przebrana za Zuzannę idzie na schadzkę z hrabią. Nieoczekiwanie przebranie myli nie tylko jego, ale i samego Figara. Całość kończy się humorystycznie i szczęśliwie. Po całym zamieszaniu hrabia godzi się na ślub i prosi hrabinę o przebaczenie. Największe rozbawienie budzi zachowanie i wypowiedzi samego Figara. Sprytnie i zgrabnie skonstruowana opowieść o słudze ośmieszającym swojego pana przyniosła operze sympatię wśród ludu, choć wzbudziła niemałe kontrowersje na dworze francuskim.
Retransmisja z Wiedeńskiej Opery Państwowej pod adresem: https://www.staatsoperlive.com/event/0/c28e6fde-a6a4-4fea-b651-683d306d7912/watch
Komentarze